Rocznicowe obchody rozpoczęte w Bukówcu

Dodano: 06 stycznia 2020

Pierwsza z nich odbyła się już wczesnym rankiem w miejscowym kościele parafialnym pw. św. Marcina, gdzie uroczystą mszę świętą z udziałem pocztów sztandarowych celebrował ksiądz proboszcz Marek Kantecki. Bezpośrednio po nabożeństwie nastąpiło złożenie kwiatów przy tablicach upamiętniających poległych w powstaniu i na frontach obu wojen mieszkańców Bukówca. Wśród osób składających wiązanki, poza przedstawicielami bukówieckich instytucji i organizacji społecznych, obecna była również sekretarz gminy Włoszakowice Karolina Chlebowska.

Na drugą część uroczystości trzeba było poczekać do popołudnia. W trakcie rocznicowej akademii zorganizowanej w sali widowiskowej Wiejskiego Domu Kultury okolicznościowe przemówienia wygłosili: wójt gminy Włoszakowice Robert Kasperczak, starosta leszczyński Jarosław Wawrzyniak oraz sołtys Bukówca Tadeusz Malepszy. Tradycyjnie nie zabrakło też widowiska patriotycznego przygotowanego przez uczniów i nauczycieli tutejszej szkoły. Na zakończenie wystąpiły ponadto solistki Studia Muzyki Szymona Gądy, które podczas swojego koncertu zaprezentowały najpiękniejsze kolędy i pastorałki.

Głównymi organizatorami bukówieckich obchodów kolejnej rocznicy Powstania Wielkopolskiego byli: miejscowe Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół”, sołtys wsi, Szkoła Podstawowa im. Tadeusza Kurpisza, Stowarzyszenie Bukówczan MANU oraz Gminny Ośrodek Kultury we Włoszakowicach.

D.J.

***

Wydarzenia powstańcze 1919 roku w Bukówcu Górnym

6 stycznia 1919 roku, realizując plan ustalony na zorganizowanej dwa dni wcześniej naradzie w Przemęcie (pod przewodnictwem księdza Stanisława Kuliszaka, z udziałem czempinskich ochotników mających wytyczne z Poznania od mjra Stanisława Taczaka), do Bukówca Górnego przyjechał Ludwik Olejniczak z Radomierza. Przybył on z poleceniami od ppor. Józefa Wróblewskiego, by podczas wiecu z udziałem mieszkańców przyjąć uchwałę o przynależności tej wsi do Polski i powołaniu oddziału powstańczego. Wcześniej jednak została przeprowadzona narada polskiego aktywu patriotycznego u sołtysa Wojciecha Zapłaty, w której oprócz gospodarza i posłańca uczestniczyli również nauczyciel Władysław Durski i pan Fengler (nie ma zgodności czy Franciszek, czy jego brat Adam). W trakcie narady postanowiono uczynić wszystko według poleceń z Przemętu. Sam wiec odbył się tego samego dnia o godzinie 22.00 w sali Marcina Polocha. Wzięło w nim udział około 300 bukówczan, z przewagą niedawno przybyłej z wojny, zdemobilizowanej młodzieży. Przyjęto wówczas proponowaną uchwałę o przynależności Bukówca do Polski oraz utworzono 60-osobową polską straż ludową, pełniącą funkcję oddziału powstańczego (z Franciszkiem Fenglerem na czele). Ponadto zaplanowano utworzenie w przyszłości różnych jakościowo oddziałów (nie znano jednak planów Poznania i Warszawy).

Nocą z 6 na 7 stycznia oddział powstańczy z Bukówca Górnego wsparł powstańców włoszakowickich, którzy rekwirowali broń niemieckich mieszkańców Włoszakowic. W Bukówcu powstańcy zajęli budynek poczty oraz zbudowali linię telefoniczną do Machcina, przez co uzyskano łączność z Poznaniem. Jednocześnie niszczono godła niemieckie i wywieszano polskie flagi. Dzięki staraniom bukówczan oraz na prośbę ppor. Józefa Wróblewskiego wojskowe władze w Poznaniu przydzieliły broń dla oddziałów bukówieckiego i włoszakowickiego. Ze stacji kolejowej w Bojanowie Starym 9 stycznia przywieźli ją wozami sami bukówczanie.

Najpoważniejszym wydarzeniem militarnym, w którym wzięli udział bukówieccy powstańcy (w sile jednej kompanii w ramach batalionu śmigielskiego dowodzonego przez ppor. Bolesława Płócieniaka) było opanowanie pociągu pancernego w dniu 12 stycznia 1919 roku pod Lipnem (dziś stacja Lipno Nowe).

Oprac. A.A. na podstawie publikacji A. Kaczmarka